M7A is een Monopile (Monotower) van ONE-Dyas (Oranje Nassau Energie Dyas) en ligt in het M veld net boven Terschelling (25 km ten Noord-westen van het eiland). De M7A produceert nat gas via een 13 km lange zeeleiding richting de L9 (NAM), waar het gas behandelt en gedroogd word. De M7A en de L11-Gillian werden voorheen geopereerd door Sirius Oil & Gas Ltd. Het platform beschikt, zoals te zien is, niet over een helikopterplatform, maar wel over een winch-platform. Op dit winch-platform werden voorheen mensen vanuit een heli naar beneden gelaten op het platform. Inmiddels is dit winch-platform ook niet meer in gebruik en worden personen dmv een boot (Hurricane of de Orca) vanuit Harlingen of Terschelling naar het platform gevaren.
De M7 is wat betreft de energie voorziening een voorloper als het gaat om groene energie en emissie. Het platform draait in zijn geheel op 24v (enkele 230V toepassingen zoals het koffiezetapparaat daargelaten :)). De energie die nodig is om het platform draaiende te houden word gehaald uit diverse battery-packs welke op hun beurt weer geladen worden door een serie zonnepanelen en 4 windmolens. In het geval er te weinig zon of wind is kan een kleine dek generator bijspringen om deze dip op te vangen.
Het in 2009 geplaatste platform produceerd uit de Lower Volpriehausen Sandstone formatie.
Het gasvoorkomen
Het M7-A gasveld bevindt zich op de zuidelijke grens van het Terschelling bekken zo’n 2S km. ten noorden van Terschelling. Het voornaamste voorkomen is de Volpriehausen zandsteen, een laag behorend tot de Main Bundtsandstein Subgroep. Daarnaast zijn er kleinere voorkomens van gas gevonden in de Terschelling en Scruff zanden (Iagen behorend tot de Schieland groep) en in de Detfurth en Hardegsen zanden (Main Bundsandstein Subgroep). Deze voorkomens zijn geisoleerd van de Volpriehausen zandsteen en worden (in eerste instantie) niet ontwikkeld. De NW-ZO georienteerde structuur waarin het gas gecumuleerd is wordt in het westen, zuiden en oosten begrensd door breuken. De structuur heeft een open flank hellende naar het noorden.
Vind meer informatie ovr de M7-A op NLOG
ONE-Dyas en de M7
ONE-Dyas beheert een gebalanceerde portefeuille van operationele en niet-operationele activa in de Noordzee en is strategisch gericht op de productie en exploratie van gasreserves. ONE-Dyas heeft momenteel een belang van 42,75% in het M07-A gasveld in de Nederlandse Noordzeesector en is tevens uitvoerder. Andere partners in het veld zijn EBN, TAQA Offshore en Energy-06.
In 1996 werd er gas ontdekt in het M07-A gasveld in een Triassisch zandsteenreservoir van hoge kwaliteit en met overdruk op 2850 m onder de zeespiegel (mss) in het Terschellingbekken. In een hoger liggende Jurassische zandlaag van lagere kwaliteit (tevens met overdruk) kwam het aanwezige gas als subcommercieel uit de tests. In 2009 werd het Triassische reservoir ontwikkeld tot een nieuwe put, M07-A01X, ondersteund door een op maat gemaakte mono-tower (minimale faciliteiten, 25 m waterdiepte) met de mogelijkheid om tot maximaal drie putten te bedienen. Het geproduceerde gas en condensaat wordt behandeld op het nabijgelegen, door NAM-beheerde L09-FF-platform en via het NOGAT-systeem naar Den Helder geëxporteerd.
In 2010 richtte een Jurassische proefboring M07-A02 op een in de flank gelegen reservoirlocatie en testte voor een korte periode op commerciële tarieven. Na installatie van een free-water knockout-systeem op de mono-tower in 2013, kon de put produceren voor L09-FF. In 2014 en 2015 werd het veld nog verder ontwikkeld door de grotere reikwijdte van de M07-A03-put en de M07-A02X-put.
Op onderstaande foto’s is de M7-A te zien met de toenmalige Noble Lynda Bossler (nu Paragon C461), het werkeiland (barge) Odin van Hochtief, de Stanislav Yudin en een ander onbekende rig (de naam vergeten :().
